De methode van regula falsi is een iteratieve methode voor het bepalen van nulwaarden van continue functies op een interval waarbij de functiewaarden op de grenzen van dit interval een verschillend teken hebben.

Om bijvoorbeeld een nulwaarde van de functie \(f(x)\) te bepalen op het interval \([a,b]\) gaat men als volgt te werk. In dit voorbeeld geldt \(f(a) < 0\) en \(f(b) >0\).

Vaak zal de methode niet exact eindigen, maar is men tevreden indien voor een potentiƫle nulwaarde \(c\) geldt dat \(f(c)\) voldoende dicht van nul ligt. Gebruik hiervoor de absolute waarde van \(f(c)\). Het programma eindigt dus indien \(\lvert f(c)\rvert \leqslant \delta\) met \(\delta\) een bepaalde toleratie.

De methode van regula falsi

Animatie door D. Vanderfaeillie.

De methode van regula falsi

Animatie door D. Vanderfaeillie.

Opgave

Schrijf een functie regula_falsi( f, a, b, toleratie) waarbij f een continue functie voorstelt met een nulwaarde van oneven orde, a en b respectievelijk de linker- en rechtergrenzen en toleratie de breedte van het interval waarop men zoekt. Hoe kleiner de toleratie, hoe nauwkeurig de methode.

De functie retourneert de nulwaarde tot op 4 cijfers na de komma nauwkeurig.

Voorbeelden

>>> def f( x ) : return x - 2
>>> regula_falsi( f, 0, 5, 10**-4)
2.0
>>> def f( x ) : return x** 3 - 2
>>> regula_falsi( f, 1, 4, 10**-5)
1.2599