Er bestaat een geheimschrift met een ingebouwde terugblik. Daarbij correspondeert elke letter met zijn positie in het alfabet:
A = 0, B = 1, C = 2, …, X = 23, Y = 24, Z = 25
De som van twee letters wordt bepaald via de som van hun corresponderende posities modulo 26 (het aantal letters in het alfabet). Op deze positie in het alfabet vinden we de letter terug die de som is van de twee letters. Zo is \[ \text{W} (22) + \text{Y} (24) = \text{U} (20 = 22 + 24\!\!\!\!\mod{26}) \]
Analoog wordt het verschil van twee letters bepaald via het verschil van hun corresponderende posities modulo 26. Op deze positie in het alfabet vinden we de letter terug die het verschil is van de twee letters. Zo is \[ \text{F} (5) - \text{T} (19) = \text{M} (12 = 5 - 19\!\!\!\!\mod{26}) \]
Elke letter van een bericht wordt dan gecodeerd als de som van die letter en de vorige letter uit het bericht. Bij het bepalen van die som wordt geen onderscheid gemaakt tussen hoofdletters en kleine letters, maar bij het coderen worden hoofdletters vervangen door hoofdletters en kleine letters door kleine letters. De eerste letter van het bericht heeft geen voorgaande letter, en blijft gewoon staan. Alle karakters uit het bericht die geen letter zijn, blijven ook gewoon staan.
Bij het decoderen van een geheim bericht wordt het voorgaande proces omgekeerd. Daarbij wordt elke letter van het geheim bericht vervangen door het verschil van die letter en de vorige letter uit het oorspronkelijke bericht (die dan reeds gedecodeerd is).
Schrijf een functie codeer_letter waaraan een letter $$c$$ (str) uit een bericht moet doorgegeven worden. Optioneel kan aan de functie ook nog een tweede letter $$p$$ (str) doorgegeven worden. Deze stelt de vorige letter uit het bericht voor. Als er geen tweede argument wordt doorgegeven, dan wordt $$c$$ als de eerste letter van het bericht beschouwd. De functie moet de gecodeerde versie van $$c$$ (str) teruggeven.
Schrijf een functie decodeer_letter waaraan een letter $$c$$ (str) uit een geheim bericht moet doorgegeven worden. Optioneel kan aan de functie ook nog een tweede letter $$p$$ (str) doorgegeven worden. Deze stelt de vorige letter uit het oorspronkelijke bericht voor. Als er geen tweede argument wordt doorgegeven, dan wordt $$c$$ als de eerste letter van het geheim bericht beschouwd. De functie moet de gedecodeerde versie van $$c$$ (str) teruggeven.
Schrijf een functie codeer waaraan een bericht (str) moet doorgegeven worden. De functie moet de gecodeerde versie van het bericht (str) teruggeven.
Schrijf een functie decodeer waaraan een geheim bericht (str) moet doorgegeven worden. De functie moet de oorspronkelijke versie van het bericht (str) teruggeven.
>>> codeer_letter('H')
'H'
>>> codeer_letter('e', 'H')
'l'
>>> codeer_letter('W', 'y')
'U'
>>> decodeer_letter('H')
'H'
>>> decodeer_letter('l', 'H')
'e'
>>> decodeer_letter('U', 'p')
'F'
>>> codeer('Henry Walton Jones Jr.')
'Hlrep Uwlehb Wxbrw Ba.'
>>> decodeer('Hlrep Uwlehb Wxbrw Ba.')
'Henry Walton Jones Jr.'
In 2012 ontving de Universiteit van Chicago een pakket gericht aan Indiana Jones — meer specifiek aan Henry Walton Jones Jr., de volledige naam van Indiana. De universiteit schreef op haar website1:
Het pakket bevatte een ongeloofelijk gedetailleerde replica van "University of Chicago Professor", het dagboek van Abner Ravenwood2 uit Indiana Jones and the Raiders of the Lost Ark3.
Het bevatte foto's, kaarten en zelfs handgeschreven tekst met een waarschuwing van Ravenwood:
Ik kon via een tolk spreken met de Bewaker van de Ark, die me vertelde dat behalve hemzelf niemand anders de Ark kon zien, dat het een uiterst heilig voorwerp was, en dat de wereld het niet zou vervuilen door ernaar te kijken. Hij voegde eraan toe dat hij en de dorpelingen de Ark indien nodig met hun leven zouden beschermen.
Student Garrett Brinker vertelde hierover aan Wired4:
We wisten niet direct wat we met dit pakket moesten aanvangen, omdat we het personeelslid of de professor [waarvoor het bedoeld was] niet in ons adresboek konden vinden.
De universiteit maakte een emailadres aan waar tips konden naar toe gestuurd worden en ging ook te rade bij Lucasfilm, waar men alleen kon antwoorden:
We waren eigenlijk net zo verrast als jullie om dit pakket te zien!
Achteraf bleek dat de replica één van de vele was die van Guam naar Italië waren verscheept. Het was op de een of andere manier in Honolulu uit het pak gevallen, en de post had het getrouw afgeleverd op het adres dat erop vermeld stond.
We denken dat het postkantoor onze postcode op de buitenkant van het pakket heeft geschreven en, in de overtuiging dat de Egyptische postzegels echt waren, het onze kant heeft uitgestuurd. Van Guam tot Hawaï op weg naar Italië, met een tussenstop in Chicago: echt een avontuur dat past bij Indiana Jones.
In ruil voor wat merchandising van de Universiteit van Chicago, stemde de oorspronkelijke "prop replicator" in Guam ermee in dat de universiteit het dagboek mocht houden5 — het is daar nu te bezichtigen in de lobby van het Oriental Institute.
Geïnspireerd door dit verhaal, testen we de oplossingen die voor deze opgave ingediend worden met enkele bekende uitspraken van Indiana Jones.