In de tijd van de Romeinen werden getallen weergegeven met behulp van letters. De Arabische cijfers werden slechts vanaf de 15de eeuw als nieuwe standaard in Europa gebruikt. Romeinse cijfers kan je nog steeds terugvinden op verschillende historische gebouwen en documenten. Romeinse cijfers worden opgebouwd met de letters I, V, X, L, C, D en M. De getalwaarde van elke letter is weergegeven in de figuur rechts.

Om de getalwaarde van een Romeins cijfer te bepalen worden de letters van rechts naar links overlopen. De getalwaarde van elke letter wordt opgeteld, behalve indien de waarde van de huidige letter kleiner is dan de waarde van de letter rechts ervan, dan wordt de getalwaarde afgetrokken. Bekijk de eerste 100 getallen als Romeins cijfer.

Voorbeelden

• XI= 1 + 10 = 11 (I heeft waarde 1, X heeft waarde 10).
• IX= 10 - 1 = 9 (X heeft waarde 10, I heeft waarde 1 maar omdat het getal rechts van I(X) groter is dan 1 moeten we 1 aftrekken van 10).
• CMIV= 5 - 1 + 1000 - 100 = 904 (V heeft waarde 5, I heeft waarde 1 en wordt afgetrokken, M heeft waarde 500, C heeft waarde 100 en wordt afgetrokken).
• MCMXXVII= 1 + 1 + 5 + 10 + 10 + 1000 - 100 + 1000 = 1927

Opdracht

Schrijf een programma dat meerdere Romeinse cijfers inleest. Bepaal het Romeinse cijfer met de kleinste getalwaarde en schrijf dit uit. Het inlezen stopt als "stop" wordt ingelezen. Je mag veronderstellen dat enkel geldige Romeins cijfers ingegeven worden, maar er kunnen zowel kleine letters als hoofdletters door elkaar gebruikt worden in het Romeins cijfer.

Invoer

Een aantal Romeinse cijfers (één per lijn), afgesloten door het woordje "stop".

Uitvoer

Het Romeinse cijfer met de kleinste getalwaarde.

Voorbeeld

Invoer:

MCMXXV
CMLV
XIII
MMMVI
C
stop

Uitvoer:

XIII