In de muziek is een akkoord een harmonische samenklank van drie of meer noten die als één geheel klinken in het oor. Op partituren worden akkoorden verkort genoteerd zodat de muziek snel kan afgelezen worden. Je opdracht bestaat erin om de verkorte notatie van een akkoord (bijvoorbeeld: Gm7) om te zetten in de reeks noten waaruit het akkoord is opgebouwd (bijvoorbeeld: G A# D F).

De noten van een C-majeurakkoord voorgesteld in de solsleutel.Een C-majeurakkoord op een akoestische gitaar.

Sla niet in paniek als je geen muzikant bent — deze omzetting gebeurt volgens een eenvoudig principe. Het eerste wat je moet weten zijn de 12 noten van de chromatische toonladder: C C# D D# E F F# G G# A A# B

Het verschil tussen elke twee noten in deze toonladder is een halve toon. Zo liggen er bijvoorbeeld drie halve tonen tussen D en F. Er is geen bepaalde grondtoon, waardoor de toonladder op elke toon kan beginnen en na de laatste noot van de toonladder terug de eerste noot volgt (maar dan een octaaf hoger).

Chromatische schaal getekend als een cirkel: elke noot staat op dezelfde afstand van zijn buren, en is ervan gescheiden door een halve toon van dezelfde grootte.

Het volgende dat je moet weten zijn de verschillende types akkoorden:

akkoordtype symbool toonintervallen
majeur (niets) [0, 4, 7]
mineur m [0, 3, 7]
dominant septiem 7 [0, 4, 7, 10]
mineur septiem m7 [0, 3, 7, 10]
majeur septiem M7 [0, 4, 7, 11]

De verkorte notatie van een akkoord bestaat uit twee delen: een grondnoot gevolgd door de symbolische voorstelling van een akkoordtype. De grondnoot wordt genoteerd als een hoofdletter, eventueel gevolgd door een hekje (#). Om de noten te vinden waaruit het akkoord is opgebouwd, vertrek je van de grondnoot. Daarna selecteer je de tonen uit de chromatische toonladder relatief ten opzichte van de getallen in de lijst van toonintervallen. Het akkoord Gm7 is bijvoorbeeld een mineur septiem akkoord (symbool m7) met grondnoot G. We kunnen dus de toonintervallen als volgt terugvinden: m7 → mineur septiem → [0, 3, 7, 10]

Vervolgens stappen we op de chromatische toonladder 0, 3, 7 en 10 halve tonen vooruit vanaf de grondnoot G, waarbij we terug naar voor springen als we het einde van de toonladder bereikt hebben: [G+0, G+3, G+7, G+10][G, A#, D, F]

Dit zijn de gezochte noten waaruit het akkoord is opgebouwd.

Opgave

Voorbeeld

> ontleding("F")
{"grondnoot": "F", "symbool": ""}
> ontleding("Gm7")
{"grondnoot": "G", "symbool": "m7"}
> ontleding("D#M7")
{"grondnoot": "D#", "symbool": "M7"}

> noten("F", [0, 4, 7])
["F", "A", "C"]
> noten("G", [0, 3, 7, 10])
["G", "A#", "D", "F"]
> noten("D#", [0, 4, 7, 11])
["D#", "G", "A#", "D"]

> const akkoordtypes = {"majeur": [0, 4, 7], "mineur": [0, 3, 7], "dominant septiem": [0, 4, 7, 10], "mineur septiem": [0, 3, 7, 10], "majeur septiem": [0, 4, 7, 11]}
> const akkoordsymbolen = {"": "majeur", "m": "mineur", "7": "dominant septiem", "m7": "mineur septiem", "M7": "majeur septiem"};
> akkoord("F", akkoordtypes, akkoordsymbolen)
["F", "A", "C"]
> akkoord("Gm7", akkoordtypes, akkoordsymbolen)
["G", "A#", "D", "F"]
> akkoord("D#M7", akkoordtypes, akkoordsymbolen)
["D#", "G", "A#", "D"]