Voor we aan de slag gaan met expressies, moet ik ook de data types bespreken. De drie belangrijkste data types die je op dit moment moet kennen zijn strings, integers, en floats.

Strings

Een string is een tekst, die bestaat uit nul of meerdere tekens tussen aanhalingstekens. Je mag zowel dubbele als enkele aanhalingstekens gebruiken, bijvoorbeeld: "appel" is equivalent met 'appel'. Er is echter wel een uitzondering: als in je tekst een enkel aanhalingsteken voorkomt, moet je de tekst tussen dubbele aanhalingstekens plaatsen om problemen te voorkomen; dus "mango's" is een correcte string, terwijl 'mango's' niet correct is. Hetzelfde geldt natuurlijk voor een dubbel aanhalingsteken in een string, die dan omsloten moet worden door enkele aanhalingstekens.

Als er in je string zowel dubbele als enkele aanhalingstekens voorkomen, kan je dat oplossen door in de string een “backslash” (\) op te nemen voor ieder dubbel of enkel aanhalingsteken dat in de string staat. Dit vertelt Python dat dat aanhalingsteken behandeld moet worden als een teken in de string, en niet als een afsluiting van de string. Dus 'mango\'s' is een correcte string, wat je kunt zien als je hem probeert te printen:

print( 'mango\'s' )

Maar wat moet je doen als je een echte backslash wilt opnemen in de string en die backslash moet dan ook nog eens staan voor een dubbel of enkel aanhalingsteken? Dat kun je oplossen door voor de backslash een extra backslash op te nemen. In het voorbeeld hieronder geeft de eerste backslash aan dat de volgende een teken van de string is, de derde backslash maakt op zijn beurt een teken van het enkel aanhalingsteken:

print( 'mango\\\'s' )

Dit komt echter niet zo dikwijls voor. Momenteel is het dan ook voldoende om te weten dat een string een tekst is die omsloten is door dubbele of enkele aanhalingstekens.

Let erop dat je in Python programma’s alleen “rechte” aanhalingstekens gebruikt en niet “ronde.” Deze laatste worden niet herkend door Python. Tekstverwerkers gebruiken soms ronde aanhalingstekens. Als je om wat voor reden dan ook Python code kopieert van of naar een tekstverwerker, zou het kunnen gebeuren dat je aanhalingstekens gewijzigd worden naar ronde. Kijk daarvoor uit.

Integers

Integers zijn gehele getallen, die positief of negatief (of nul) kunnen zijn. Er is een zekere grens aan hoe groot integers kunnen worden, afhankelijk van je computer en besturingssysteem. Voor de meeste toepassingen maakt dit niet uit, en kom je nooit aan die grenzen toe.

Als je integers in Python gebruikt, mag je ze niet schrijven met scheidingstekens tussen de veelvouden van 1000 om ze leesbaarder te maken. Je moet het getal 1 miljard dus schrijven als 1000000000 en niet als 1,000,000,000 (de Engelse conventie) of 1.000.000.000.

Floats

Floats, wat de afkorting is voor “floating-point getallen” (“gebroken getallen”), zijn decimale getallen. Bijvoorbeeld, 3.14159265 is een float. Merk op dat je in Python een punt in plaats van een komma moet gebruiken als decimaal-scheider.

Als je een integer hebt die je wilt gebruiken als float, kun je dat doen door er .0 achter te zetten. Bijvoorbeeld, 13 is een integer, maar 13.0 is een float. Ze geven nog steeds dezelfde waarde weer, en als je ze in code met elkaar vergelijkt (dat bespreek ik in hoofdstuk 7¹), dan zal Python stellen dat ze hetzelfde zijn.

Ook aan de grootte en precisie van floats zijn er bepaalde begrenzingen, maar ook hier is het onwaarschijnlijk dat je ooit de maximale groottes bereikt, aangezien Python wetenschappelijke notatie voor grote getallen gebruikt.

Door de manier waarop Python floats opslaat, kunnen bepaalde getallen niet precies vastgelegd worden. Bijvoorbeeld, het statement print( (431 / 100) * 100 ) geeft als antwoord 430.99999999999994 en niet 431 zoals je zou verwachten. Als je weet dat de uitkomst van een berekening waarin floats zitten een integer moet zijn, dan doe je er goed aan om de uitkomst af te ronden naar het dichtstbijzijnde gehele getal. Dat kun je doen met behulp van de round() functie die ik bespreek in hoofdstuk 6².